Pozornie niewinne wypalanie traw i pozostałości roślinnych wskutek szybkiego rozprzestrzeniania się ognia kończy się najczęściej groźnym w skutkach pożarem zabudowań i terenów leśnych, a nawet zakładów pracy. Oprócz zagrożenia pożarowego, wypalanie traw powoduje naruszenie równowagi biologicznej w przyrodzie, zniszczenie szlachetnych gatunków roślin trawiastych i zielnych oraz zwierząt.

W efekcie spalania powstają dymy zawierające tlenki węgla, azotu, siarki oraz związki rakotwórcze. Zwiększa się również zawartość pyłu zawieszonego w powietrzu (smog), który wpływa w istotny sposób na nasze życie i zdrowie.

W związku wypalaniem suchych traw w okresie wiosennym przypominamy, że zgodnie z § 40 ust. 1 pkt. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 poz. 719), art. 124 i 131 pkt. 12 Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2016 r. poz. 2134 z późn. zm.) oraz art. 30 ust. 3 Ustawy z dnia 28. 09. 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r. poz. 2100 z póź. zm.) - w lasach, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk, wrzosowisk, pastwisk, nieużytków rolnych, pasów przydrożnych, szlaków turystycznych i kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin, oraz w odległości do 100 m od granicy lasów, wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych jest zabronione!