Od początku XX wieku nauka w mieście odbywała się w kilku budynkach. Były to:
- budynek przy ul. Kościelnej 11,
- budynek na rogu ulic Mały Rynek i Kościelna,
- budynek przy ul. Piłsudskiego (obecnie Wał) u Państwa Pawełczyków,
- budynek Pana Franciszka Ziętka przy ul. Legionów Polskich,
- budynek Państwa Niepielskich, obecnie własność Gminnej Spółdzielni przy ul. Rynek,
- budynek Remizy Strażackiej przy ul. Rynek.
Przy wzrastającej liczbie uczniów i niedogodnych warunkach nauczania, mieszkańcy miasta oraz grono pedagogiczne podjęło pierwszy zamysł budowy Szkoły Publicznej przy ul. Legionów Polskich na Placu Błogosławionego Świętosława już w 1905 r. Ze względu na różne wydarzenia dziejowe, między innymi strajk sławkowski i I wojnę światową zrezygnowano z tego projektu. Dopiero po II wojnie światowej w 1948 r. na jednym z zebrań Zarządu Gminy Wincenty Kuc ponowił propozycję budowy nowej szkoły. Powołano Komitet Budowy Szkoły w składzie: Edward Żak - wójt, Stanisław Kopczyński - kierownik szkoły, Eugeniusz Fałda - nauczyciel, Władysław Czarnota i Wincenty Kuc. W ciągu dziesięciu lat zgromadzono fundusze i składki na budowę, zakupiono plac przy ulicy Browarnej, opracowano i zatwierdzono projekt, a w grudniu 1952 r. rozpoczęto symboliczne kopanie fundamentów.
więcej:KLIKNIJ